Deel 3 - Over Yana - Hoe Spanje mijn kijk op vastgoed voorgoed veranderde

In de vorige blogs ging het over vrijheid. Over waarom volgen nooit vanzelfsprekend voor mij was en hoe afhankelijkheid van het systeem vaak veel subtieler ontstaat dan mensen denken.

In deze blog ontdek je welke rol Spanje speelt in mijn ondernemersverhaal. Spanje kwam niet als plan, maar als ervaring. Als een plek waar enthousiasme en risico plots heel dicht bij elkaar lagen. Waar ik merkte hoe snel je kwetsbaar wordt zodra je belangrijke beslissingen neemt zonder het speelveld echt te kennen.

Wat daar duidelijk werd, heeft mijn relatie met vastgoed blijvend veranderd. En het verklaart waarom ik vandaag zo scherp ben op kennis, positie en wie er aan jouw kant van de tafel zit.

De plek die meteen voelde als thuiskomen

Begin jaren 2000 droomden mijn man niet alleen van iets dat men tegenwoordig "een financieel vrij leven" zou noemen. Het was ook de periode waarin mijn man en ik totaal onverwachts ons hart verloren aan Spanje.

Als jonge twintigers belandden we eerder toevallig in Andalusië toen we op zoek waren naar onze vakantiebestemming. Eigenlijk hadden we niks met Spanje. We hadden beiden zo het idee dat het iets was voor oude mensen. Niets voor jonge twintigers. Bijgevolg waren onze verwachtingen eerder laag, lees: "Het zal niet vet zijn, maar laten we er het beste van maken."

En toch gebeurde het onverwachte. Het voelde het meteen anders. De cultuur, het klimaat, de manier waarop mensen leven,… Het was alsof we een stukje wereld hadden gevonden waarin we moeiteloos ademden. Het gevoel van thuiskomen...

Hier wilden wij samen oud worden. We spraken het hardop uit. Ooit kopen we hier iets. Ooit, ver weg in de toekomst. Waarschijnlijk wanneer we met pensioen zouden zijn.

Maar het leven heeft de neiging om andere timing te kiezen en dan doen er zich plots opportuniteiten voor ...

Op zoek naar een professional die aan mijn kant stond in de onderhandelingen

In 2008 brak de financiële crisis uit en barstte de Spaanse vastgoedbubbel. Prijzen zakten, projecten bleven liggen, onzekerheid werd tastbaar. Veel mensen zagen chaos. Maar als onderhandelaar zag ik kansen.

In 2014 stonden de vastgoedprijzen op zijn laagst. Als we ooit onze Spaanse droom wilden realiseren, dan was het nu of nooit. Ik werkte toen al meer dan een decennium als professioneel onderhandelaar en wist dat de partij met de minste kennis aan de onderhandeling, doorgaans de onderhandelingen verliest.

Hoewel alles in mij riep: "dit is het moment!", wist ik hoe genadeloos systemen kunnen zijn voor wie erin stapt zonder ze te begrijpen. Blind een markt instappen die je niet begrijpt is gewoonweg niet slim. Je moet weten waar je aan begint, zeker in vastgoed waar zulke hoge budgetten mee zijn gemoeid. Want hoe je het ook draait of keert, vastgoed is geen romantisch verhaal. Het is een spel van belangen, informatie en positie. Een spel waar verschillende partijen veel geld mee verdienen (en dus ook verliezen).

En net daarom voelde ik dat dit geen markt was waar je op gevoel in kon bewegen. Ik had nood aan onafhankelijk vastgoedadvies. Maar dat was moeilijker dan gedacht ...

Gratis advies heeft altijd een prijs

Omdat ik de Spaanse vastgoedmarkt nog niet door en door kende, wist ik één ding heel zeker: ik wilde iemand naast mij die mijn belangen als koper zou verdedigen. Iemand die niet verkoopt, maar beschermt.

Begeleiding was er nochtans genoeg. Makelaars boden hun hulp gul aan, vaak zelfs gratis. Dat woord alleen al deed bij mij alle alarmbellen afgaan. Gratis bestaat niet. Zeker niet wanneer het over beslissingen gaat die je financiële toekomst mee bepalen. Als er iets misloopt, waar ga je dan terecht? Wie draagt de verantwoordelijkheid wanneer je een verkeerde keuze maakt?

Die vraag alleen al volstond om verder te kijken dan de glimlach en de beloftes.

Wie staat er eigenlijk aan jouw kant?

Bovendien deed ik ook wat elke ervaren professionele onderhandelaar zou doen ter voorbereiding van onderhandelingen. Ik ging na wie aan de andere kant zit van de onderhandelingstafel en wat diens belangen zijn.

In vastgoed is dat meestal snel duidelijk. De makelaar werkt voor de verkoper. Hij is ingehuurd om het pand zo duur mogelijk te verkopen en wordt betaald op basis van een percentage. Hoe hoger de prijs, hoe hoger zijn commissie. Verkoopt hij niet, dan verdient hij niets.

Het idee dat diezelfde persoon tegelijk jouw belangen als koper zou verdedigen, klopt gewoon niet. Je vraagt bij een conflict toch ook geen advies aan de advocaat van de tegenpartij. En toch doen mensen dat in vastgoed elke dag. Totaal onlogisch ...

Daarbovenop komt het goedbedoelde advies van vrienden en familie. Warm, betrokken, maar zelden onderbouwd. Het deed me denken aan medische ingrepen. Niemand zou zich laten opereren door iemand die toevallig eens in een ziekenhuis is geweest. Voor zoiets kies je een specialist. Vastgoed is niet anders.

Daar besefte ik hoe vaak kopers ongewapend een systeem binnenstappen dat hen ver overstijgt. Niet omdat ze dom zijn, maar omdat niemand hen leert waar ze écht op moeten letten.

Dan maar zelf de diepte in

In plaats van te vertrouwen op goedbedoelde adviezen of gladde woorden, besloot ik mezelf onder te dompelen in alles wat met Spaans vastgoed te maken had.

Ik volgde opleidingen bij juristen, fiscalisten en lokale vastgoedexperts. Ik bestudeerde wetgeving, procedures, contracten, risico’s, regionale nuances. Ik wilde namelijk niet afhankelijk zijn van wie beloofde dat het “wel goed zou komen”. Ik wilde het zélf doorgronden.

Hoe meer ik leerde, hoe nog duidelijker het werd hoeveel kopers eigenlijk blind in een complex systeem stappen. Ik herhaal: niet uit onwil of naïviteit, maar door gebrek aan informatie en professionele begeleiding.

Gekocht vanuit rust, niet vanuit haast

Toen we in 2015 onze vakantiewoning kochten, deden we dat niet vanuit impuls maar vanuit kennis.
Niet omdat we dachten een koopje te doen, maar omdat we eindelijk konden beslissen vanuit kracht. Omdat we wisten waarom we ja zeiden. Het was een beslissing die gedragen werd door inzicht. Ik kende de context, de risico’s en de consequenties. Dat maakte het verschil.

Die helderheid bracht rust. Geen achterafscenario’s, geen twijfel over wat ik misschien over het hoofd had gezien. Gewoon het vertrouwen dat je keuze klopt.

Dat is wat kennis doet. Ze neemt de druk weg. Zelfs wanneer je investeert in een markt die niet de jouwe is.

De ontdekking die mijn missie scherp stelde

Tijdens heel dat proces zag ik nog iets anders. Iets dat toen nog geen naam had, maar wel bleef hangen. Iets waar ik later veel ondernemers en gezinnen over zou bijleren:

Vastgoed kopen is véél moeilijker dan vastgoed verkopen.

Wie verkoopt, weet wat hij verkoopt.
Je kent je huis. Je weet waar de pluspunten zitten en waar de minpunten verstopt zitten. Je weet waarom je indertijd bepaalde keuzes hebt gemaakt.

Maar wie koopt?
Die krijgt soms slechts een halfuurtje om te beslissen over een aankoop die hun financiële vrijheid kan maken of kraken zonder dezelfde informatie als de verkoper.

Dat evenwicht klopt niet.

Hoe langer ik ermee bezig was, hoe duidelijker het werd dat de vastgoedmarkt niet wordt gekenmerkt door domme keuzes, maar door structurele misverstanden. Mensen maken fouten omdat ze nooit geleerd hebben waar ze op moeten letten. Kennis ontbreekt, en net dat maakt hen kwetsbaar.

Precies daar begon mijn focus te verschuiven. Het werd voor mij even belangrijk om kopers te beschermen als eigenaars te leren hoe ze hun prijs, timing en voorwaarden zelf in handen kunnen houden wanneer ze verkopen. Want als je begrijpt hoe vastgoed werkt, hoef je niet afhankelijk te zijn van een andere partij, , maar kan professionals inschakelen vanuit een positie van gelijkwaardigheid en vertrouwen.

Waarom dit mij uiteindelijk richting vastgoed duwde

Sommige inzichten verdwijnen. Andere blijven nazinderen, nestelen zich misschien even ergens op de achtergrond maar weigeren uiteindelijk te zwijgen. Deze hoorde bij die laatste categorie.

Ik was op zoek naar onafhankelijk aankoopadvies als koper. Niet naar verkoopspraatjes, noch naar geruststellende woorden, maar naar iemand die naast mij stond om mij te behoeden voor een miskoop. Ik vond het niet. En ergens wist ik: als ik deze dienstverlening mis, ben ik vast niet de enige.

In vastgoed wordt van kopers verwacht dat ze “hun buikgevoel volgen”. Dat ze vertrouwen op mensen die enkel betaald worden wanneer de deal rond is. Dat ze geloven dat gratis advies ook echt vrijblijvend is. Dat verhaal wordt zelden in vraag gesteld.

In 2017 kon ik dat niet langer negeren. Ik zette mijn gedachten op papier, schreef een businessplan en voelde: hier wringt iets fundamenteels. Tegen alle goedbedoelde adviezen in, stapte ik begin 2018 uit mijn comfortabele job. Die goed klinkende titel, die mooie firmawagen, al die zekerheden en premies die werden geboden, die gouden kooi waarin alles logisch was op papier, maar steeds minder matchte met mijn gevoel. Ik koos voluit voor het ondernemerschap en haalde mijn erkenning als vastgoedmakelaar in België. Niet omdat ik makelaar wilde worden, maar omdat je een systeem pas kan doorgronden als je het van binnenuit bekijkt.

Wat ik toen ontdekte, was pijnlijk herkenbaar.

Spanje of België maakt weinig verschil. Kopers staan er alleen voor. Ze vertrouwen op gezond verstand, terwijl ze doorgaans tegenover partijen zitten die jarenlang getraind zijn in overtuigen, beïnvloeden, onderhandelen en sluiten. En bijna niemand begreep hoe zwaar de gevolgen konden zijn van één verkeerde beslissing. Tot het te laat is natuurlijk.

De machtsbalans, of eerder disbalans, is helder maar zelden zichtbaar.

Wat me misschien nog het meest confronteerde, was hoe ook het gebrek aan kennis bij eigenaars soms actief wordt uitgebuit. Onder meer via zogenaamd vrijblijvende, gratis waardebepalingen die allesbehalve vrijblijvend blijken te zijn.

Daar viel voor mij alles samen.

Mijn drijfveer werd niet om mee te draaien in dat verhaal, maar om het te doorbreken. Helderheid brengen waar mist wordt verkocht als comfort. Mensen sterker maken in hun keuzes. Niet door hen afhankelijk te maken van mij, maar door hen te leren hoe vastgoed écht werkt zodat ze zelf hun positie kunnen innemen.

Wat in Spanje begon als een persoonlijke zoektocht, werd later een fundament.
Voor hoe ik naar vastgoed kijk.
Naar onderhandelen.
En naar vrijheid.
Niet als belofte, maar als gevolg van inzicht.

Alleen besefte ik toen nog niet dat vrijheid zich nooit laat vangen in één domein.

Wat je in de volgende blog kan lezen

In mijn volgende blog vertel ik hoe deze inzichten uiteindelijk leidden tot de geboorte van Urbanya met mijn vrijheidsplatform gebaseerd op 3 pijlers: Health, Wealth & Real Estate en waarom echte vrijheid voor mij veel breder is dan financiële vrijheid.